Το οίδημα του Reinke αποτελεί μια παθολογία των γνήσιων φωνητικών χορδών. Πιο συγκεκριμένα, αποτελεί οίδημα των φωνητικών χορδών, κατά κανόνα αμφοτερόπλευρο, που οφείλεται στη συλλογή υγρικού στοιχείου στο χώρο του Reinke των φωνητικών χορδών, δηλαδή υποεπιθηλιακά μεταξύ επιθηλίου και ελαστικού κώνου (επιπολής επίπεδο της lamina propria). Από μόνη της θεωρείται ως καλοήθης πάθηση των φωνητικών χορδών και είναι λίγο συχνότερη στο γυναικείο πληθυσμό.
Ως κύριο αίτιο έχει ενοχοποιηθεί το κάπνισμα. Η επαγγελματική έκθεση σε εισπνοή προϊόντων καύσης, πτητικών ή ρινισμάτων ξυλείας έχει συσχετιστεί περισσότερο με παθολογία του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος ή της ρινός και των παραρρίνιων κόλπων αντίστοιχα. Άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η κατάχρηση της φωνής, η λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση, ο αρρύθμιστος υποθυρεοειδισμός (σπάνια σε βαριές περιπτώσεις νεογνικού ή παιδικού υποθυρεοειδισμού) και μόνο παροδικά και σε ήπιο βαθμό η κύηση.
Η διάγνωση τίθεται με την λαρυγγοενδοσκόπηση στην οποία παρατηρείται συμμετρικό ή μη ζελατινοειδές οίδημα αμφοτερόπλευρων των φωνητικών χορδών με καλή κινητικότητα αυτών. Ωστόσο, πρέπει να γίνεται ενδελεχής έλεγχος όλου του λαρυγγικού αυλού και του υποφάρυγγα, ειδικά σε καπνιστές, αφού δεν είναι σπάνια η συνύπαρξη αλλαγής χρώματος των φωνητικών χορδών ή η παρουσία λευκοπλακίας ή ερυθροπλακίας ή άλλων οργανικών παθολογιών που χρήζουν διερεύνηση για αποκλεισμό κακοήθους νόσου. Σε κλινική ή ενδοσκοπική υπόνοια κακοήθειας γίνεται απεικονιστικός έλεγχος τραχήλου και θώρακα με αξονική τομογραφία κατά προτίμηση με συγχορήγηση ενδοφλέβιου σκιαγραφικού.
Η συντηρητική θεραπεία σπάνια οδηγεί από μόνη της σε υποχώρηση της νόσου καθώς στόχος της είναι κυρίως η αποφυγή εξέλιξης του οιδήματος Reinke. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει κυρίως τη διακοπή του καπνίσματος, την αποφυγή κατάχρησης της φωνής, τη χορήγηση PPIs σε περίπτωση συνύπαρξης λαρυγγοφαρυγγικής παλινδρόμησης και πολύ σπάνια την ενδεχόμενη ρύθμιση της θυρεοειδικής λειτουργίας. Η λογοθεραπεία μπορεί να συνδράμει θετικά τόσο προεγχειρητικά, όσο και μετεγχειρητικά.
Η κύρια θεραπευτική προσέγγιση του οιδήματος Reinke είναι η χειρουργική αντιμετώπιση υπό γενική αναισθησία και μικρολαρυγγοσκόπηση και περιλαμβάνει τη σχάση των φωνητικών χορδών (άνω χορδοτομή), την αναρρόφηση ή αφαίρεση του οιδήματος και την όσο δυνατόν λιγότερη αφαίρεση βλεννογόνου για τη μείωση της πιθανότητας μετεγχειρητικής διαταραχής φώνησης. Όμως, σε περιπτώσεις καπνιστών ή ύποπτων λαρυγγοενδοσκοπικών ευρημάτων πρέπει να λαμβάνονται βιοψίες από το επιθήλιο των φωνητικών χορδών ή να γίνεται και συνοδή αποφλοίωση της φωνητικής χορδής. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου οι ύποπτες αλλοιώσεις υπάρχουν και στις δύο φωνητικές χορδές είναι προτιμότερο να μη γίνεται αποφλοίωση και των δύο φωνητικών χορδών ταυτόχρονα, αλλά σε δεύτερο χρόνο (πχ μετά από 1 μήνα), καθώς μπορεί να δημιουργηθούν μετεγχειρητικά συμφύσεις στην πρόσθια εντομή των φωνητικών χορδών με διαταραχή στη φώνηση και ενδεχόμενη διαφόρου βαθμού εισπνευστική δύσπνοια.