Τα οζίδια των φωνητικών χορδών ονομάζονται και λαρυγγικά οζίδια ή κομβία, ενώ κάποιοι τα αποκαλούν και ως «κάλους» των φωνητικών χορδών. Θεωρείται και είναι μια καλοήθης παθολογία των φωνητικών χορδών, η οποία ωστόσο έχει αρνητικό αντίκτυπο στη φώνηση του ασθενούς.
Τα οζίδια των φωνητικών χορδών είναι επιθηλιακά επάρματα (μικρές διογκώσεις), αμφοτερόπλευρα, ένα σε κάθε φωνητική χορδή και συνήθως εντοπιζόμενα μεταξύ πρόσθιου και μέσου τριτημορίου κάθε φωνητικής χορδής. Στα αρχικά στάδια, τα φωνητικά οζίδια αποτελούν ένα υποεπιθηλιακό εντοπισμένο οίδημα.
Σε αυτή τη χρονική φάση δημιουργίας τους είναι πιο εύκολο να υποστραφούν με συντηρητική αγωγή. Στα μετέπειτα στάδια, δηλαδή αν περάσουν σε φάση χρονιότητας, η ανάπτυξη εντός τους στοιχείων ίνωσης και υαλινοποίησης, καθώς και η ήπια υπερπλασία του υπερκείμενου αυτών επιθηλίου, τα καθιστά πιο μόνιμα με αποτέλεσμα να μην έχει την ίδια ανταπόκριση η συντηρητική θεραπεία και να υπάρχει το ενδεχόμενο χειρουργικής αντιμετώπισης.
Η κύρια αιτιολογία για τη δημιουργία των φωνητικών οζιδίων είναι το φωνητικό τραύμα ή φωνότραυμα.
Πιο συγκεκριμένα, η κακή και υπερβολική χρήση της φωνής μπορεί να προκαλέσει τον τραυματισμό των φωνητικών χορδών κατά την προσαγωγή τους και τη δημιουργία των οζιδίων των φωνητικών χορδών.
Αυτός είναι και ο λόγος που η συγκεκριμένη παθολογία είναι πιο συχνή σε επαγγελματίες με υψηλή φωνητική καταπόνηση, όπως οι τραγουδιστές, οι εκφωνητές και οι εκπαιδευτικοί.
Η διάγνωση τίθεται από το ιστορικό, την κλινική εξέταση και εικόνα, και κυρίως από τη λαρυγγοενδοσκόπηση. Ο ασθενής αναφέρει βράγχος φωνής με εύκολη κόπωση αυτής και ίσως ήπιο συνοδό ξηρό βήχα και αίσθημα κόμβου στον τράχηλο. Κάποιες φορές μπορεί να διαπιστωθεί ακόμα και αναπνευστικότητα (breathiness) στη φωνή του ασθενούς. Όπως προαναφέρθηκε, κατά τη λαρυγγοενδοσκόπηση αναδεικνύονται μικρά ή μόλις υποσημαινόμενα επάρματα στην έσω επιφάνεια των φωνητικών χορδών, συνήθως μεταξύ πρόσθιου και μέσου τριτημορίου αυτών, ημιδιαφανούς ή λευκωπού χρώματος.
Η αντιμετώπιση των φωνητικών οζιδίων είναι σε πρώτη φάση συντηρητική και αφορά τη χορήγηση κορτικοστεροειδών φαρμάκων συστηματικά ή σε μορφή εισπνεόμενων ή σε συνδυασμό, καθώς και τη φωνητική ανάπαυση. Η παραπάνω θεραπευτική επιλογή αφορά κυρίως οζίδια φωνητικών χορδών με πρόσφατη έναρξη.
Η λογοθεραπεία και η εκμάθηση ορθής φώνησης έχει διπλό ρόλο, καθώς βοηθά στην υποχώρηση των φωνητικών οζιδίων, αλλά και αποτρέπει την επαναδημιουργία τους. Σε περιπτώσεις μόνιμων οζιδίων φωνητικών χορδών και αποτυχίας αντιμετώπισής τους με συντηρητική αγωγή επιλέγεται η χειρουργική αφαίρεση αυτών υπό μικρολαρυγγοσκόπηση και γενική αναισθησία. Σπάνια, όπως σε περιπτώσεις όπου συνυπάρχουν και άλλες συνοδές παθολογίες των φωνητικών χορδών ύποπτες για κακοήθεια, η χειρουργική θεραπεία μπορεί να επιλεγεί πιο επιτακτικά.